ἀποφοιτάω
αὐτόχειρες οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς → for not with their own hands do they deal out the blessings and curses that befall us
English (LSJ)
fut. -ήσομαι Thom.Mag.p.7 R.:—
A cease to attend a master, ἀ. παρά τινος, of scholars, Pl.Grg.489d; ἀ. πρός τινα go away to a new master, Din.Fr.6.13: abs., cease to go to school, Lys.Fr.116; also ἀ. τῶν ἐκκλησιῶν Philostr.VS1.17.2, cf. VA7.25, Hld.3.13. 2 desert, abscond, πρός τινα Plu.Lys.4, cf. Aristid.Or.21(22).15; of ships in battle, Procop.Goth.4.23; simply, depart, Dionys.Av.1.11.
German (Pape)
[Seite 335] weggehen, παρά τινος, vom Lehrmeister, Plat. Gorg. 489 d; πρός τινα, zu einem andern Lehrer gehen, Dinarch. frg. bei Suid. v. χρυσοχοεῖν; vgl. Plut. Lys. 4; – auseinander gehen, sich trennen, VLL., auch = sterben.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποφοιτάω: μέλλ. -ήσομαι Θωμ. Μ. 106: - παύομαι ἀπὸ τοῦ νὰ μεταβαίνω εἰς τὸν διδάσκαλόν μου, δὲν φοιτῶ πλέον εἰς αὐτόν, πραότερόν με προδίδασκε, ἵνα μὴ ἀποφοιτήσω παρά σοῦ, ἐπὶ τῶν φοιτώντων εἰς διδασκάλους, Πλάτ. Γοργ. 489D· οὕτως ἀπ. πρός τινα, ἀπέρχομαι εἰς ἄλλον διδάσκαλον ἤ τεχνίτην, Δείναρχ. παρὰ Σουΐδ. ἐν λ. χρυσοχοεῖν: ἀπολ., παύομαι τοῦ νὰ φοιτῶ εἰς τὸ σχολεῖον, Λυσ. Παρ’ Εὐστ. 1167. 23: - οὕτω καὶ ἀπ. τῶν ἐκκλησιῶν Φιλόστρ. 504.
