διαποίκιλος
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ον,
A variegated, Hp.Coac.603; ἄκανθα δ. τὴν χρόαν Arist.Fr.269; δ. ῥάβδοις striated, Id.HA525a12; δ. ψῆφοι Str.5.2.6. 2 metaph., ἀοιδά Lyr.Alex.Adesp.20.6. II of persons, clad in embroidered robes, Luc.Nec.12.
German (Pape)
[Seite 596] bunt, bunt untermengt; μέλασι δ., Hippocr.; vgl. Arist. H. A. 4, 1; Folgde; auch = mit bunten Kleidern versehen, Luc. Necyom. 12.
Greek (Liddell-Scott)
διαποίκῐλος: -ον, πεποικιλμένος, Ἱππ. Κωακ. 219· ἄκανθος δ. τὴν χρόαν Ἀριστ. Ἀποσπ. 253· δ. ῥάβδοις, ῥαβδωτός, αὐλακωτός, ὁ αὐτ. Ἱ. Ζ. 4. 1, 25.
