δρακόντιον
μηδέν' ὀλβίζειν, πρὶν ἂν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ μηδὲν ἀλγεινὸν παθών → Count no man blessed 'til he's passed the endpoint of his life without grievous suffering. (Sophocles, King Oedipus 1529f.)
English (LSJ)
τό, Dim. of
A δράκων 1, δ. ἀργυροῦν IG11(2).203 B44 (Delos, iii B. C.). II a kind of fish (v. l. for δράκων 111), Hp.Int. 21. III edder-wort, Dracunculus vulgaris, ib. 1, Thphr.HP7.12.2, Dsc.2.166 (where δρακοντία, ἡ, Ps.-Dsc.: -εία βοτάνη Gp.13.8.7). IV guinea-worm, filaria medinensis, Plu.2.733b, Sor. ap. Paul.Aeg.4.58, Gal.19.449. V a kind of fig, Ath.3.78a. VI a pigment, dragon's-blood, Alex.Aphr.in Mete.161.5 (but δρακόντιον αἷμα cinnabar, PHolm.10.32).
Greek (Liddell-Scott)
δρᾰκόντιον: τό, εἶδος ἰχθύος (πρβλ. δράκων ΙΙ), Ἱππ. 543. 39. ΙΙ. φυτόν τι ἐκ τοῦ εἴδους τῆς ἐχιδνορρίζης, κοινῶς «δρακοντιά», Ἱππ. 532. 33, Θεόφρ. Ι. Φ. 7. 12, 2· παρὰ Διοσκ. 2. 195, δρακοντία, ἡ. ΙΙΙ. εἶδος λεπτοῦ καὶ ἐπιμήκους σκώληκος, Πλούτ. 2. 733Β. IV. δρακόντια, εἶδος σύκων, Ἀθήν. 78Α.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
sorte de ver qui s’engendre sous la peau, insecte.
Étymologie: δράκων.
