σκύμνος

English (LSJ)

ὁ (and ἡ, E.Or. 1493 (lyr.)),

   A cub. whelp, esp. lion's whelp, Il.18.319; in full, σ. λέοντος Hdt.3.32, E.Supp.1223, Ar.Ra.1431, cf.Eq.1039; λεαίνης S.Aj.987; also of other animals, σ. λύκων E.Ba.699; λυγγός Lasus 3; τῆς ἄρκτου, τῆς ἐλέφαντος, Arist.HA571b30, 578a22; ἀλώπεκος Plu.Lyc. 18.    2 in poets also of men, Ἀχίλλειος σ. E.Andr.1170 (anap.), cf. Rh.381 (anap.); of women, Id.Or.1213, 1387 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 908] ὁ, 1) ein jedes junge Thier, bes. das Junge des Löwen, Il. 18, 319; später gew. vollständig σκ. λέοντος, Aesch. frg. 305, wie Eur. Suppl. 1222; λεαίνης, Soph. Ai. 966; auch λύκων, Eur. Bacch. 698; θηρίων, Arist. H. A. 6, 6; ἐλέφαντος, 6, 27. – Fem. bei Eur. Or. 1493. – Uebertr. von Menschen, Ἀχίλλειον σκύμνον, Andr. 1171, vgl. Or. 1213. 1388; Ar. Equ. 1034. – 2) ein Seethier von der Gattung γαλεός.

Greek (Liddell-Scott)

σκύμνος: ὁ, (καὶ ἐν Εὐρ. Ὀρέστ. 1493, ἡ), νεογνὸν ζῴου (πρβλ. σκύλαξ Ι. 2), μάλιστα δὲ τὸ νεογνὸν λεαίνης, Ἰλ. Σ. 319· πλῆρες: σκ. λέοντος Ἡρόδ. 3. 32, Εὐρ. Ἱκέτ. 1222, Ἀριστοφ. Βάτρ. 1431, πρβλ. Ἱππ. 1039· λεαίνης Σοφ. Αἴ. 987· ὡσαύτως καὶ ἄλλων ζῴων, σκ. λύκου Εὐρ. Βάκχ. 699· λυγκὸς Λᾶσος 4 Bgk.· τῆς ἄρκτου, τῆς ἐλέφαντος Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 18, 5., 6. 27· ἀλώπεκος Πλουτ. Λυκοῦργ. 18. 2) παρὰ ποιηταῖς καὶ ἐπὶ ἀνθρώπων, Ἀχίλλειος σκ. Ἀνδρ. 1171, πρβλ. Ρῆσ. 382· ἐπὶ γυναικῶν, Ὀρ. 1213, 1388, Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ, ἡ)
I. petit d’un animal, particul. :
1 lionceau;
2 jeune renard;
II. p. ext. jeune enfant.
Étymologie: R. Σκυ, couvrir.