πρόσκλησις
From LSJ
ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water
English (LSJ)
εως, ἡ, (προσκαλέω)
A judicial summons, Ar.V.1041 (pl.), Pl.Lg.846c (pl.), 855d (pl.), D.43.16: generally, ἡ τοῦ δίσκου π. summons to quoit-throwing, LXX 2 Ma.4.14. II invocation, f.l. for -κλισις in Iamb.Myst.1.12.
German (Pape)
[Seite 769] ἡ, 1) das Hinzurufen. – 2) bei den Attikern bes. die Vorforderung, Vorladung vor Gericht, die Anklage; Ar. Vesp. 1041; Plat. Legg. VIII, 846 b IX, 855 d.
Greek (Liddell-Scott)
πρόσκλησις: ἡ, (προσκαλέω) «κλῆσις ἐπὶ δίκην» καὶ «ἡ εἰς δικαστήριον κλῆσις» (Φώτ.), Ἀριστοφ. Σφ. 1041, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 846Β, 855D, Δημ. 1054, 21 κἑξ.· ἴδε προσκαλέω ΙΙ. 2.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
citation en justice.
Étymologie: προσκαλέω.
