σύνοπλος

English (LSJ)

ον,

   A under arms together, allied, δόρατα E.HF127 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1031] mit unter den Waffen, Waffengefährte; ξύνοπλα δόρατα Eur. Herc. F. 128.

Greek (Liddell-Scott)

σύνοπλος: -ον, ὁ συμπολεμῶν τινι, σύμμαχος, σύνοπλα δόρατα Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 128.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui s’unit à d’autres armes en parl. d’une arme;
2 allié en parl. de qqn.
Étymologie: σύν, ὅπλον.