τεχνάω

German (Pape)

[Seite 1102] künstlich bearbeiten; γυναῖκες ἱστὸν τεχνῆσαι, Od. 7, 110, wo Bekser τεχνῆσσαι schreibt (s. τεχνήεις); häufiger im med., ταῦτα δ' ἐγὼν αὐτὸς τεχνήσομαι ἠδὲ νοήσω, Il. 23, 415; ὁ δ' εὖ τεχνήσατο καὶ τά, Od. 5, 259, vgl. 11, 613; übertr., Etwas künstlich ersinnen, Kunst od. List brauchen, τεχνήσομαι, ὥς κε γένηται παῖς ἐμός, H. h. Apoll. 325. – So auch Eur. Heracl. 1003 u. öfter; u. Soph., χερσὶν ἁ'τεχνησάμην Trach. 534, τῆς τεχνωμένης τάδε 924, τεχνᾶσθαι κακά Phil. 80, u. so, im schlimmen Sinne, Ant. 490; Ar. Vesp. 176; und in Prosa: παντὶ τρόπῳ ἑκάτεροι ἐτεχνῶντο, οἱ μὲν ἐςπέμπειν τὰ σιτία, οἱ δὲ μὴ λανθάνειν σφᾶς, Thuc. 4, 26; Xen. Cyr. 8, 2, 5, der aber τεχνῷτο auch passivisch braucht, 8, 6, 23.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
fabriquer avec art;
Moy. τεχνάομαι-ῶμαι (f. τεχνήσομαι, ao. ἐτεχνησάμην, pf. τετέχνημαι);
1 pratiquer un art, acc.;
2 fabriquer avec art, acc. ; fig. employer son art, son habileté, avec l’inf.;
3 user de ruse ; tramer, machiner, acc..
Étymologie: τέχνη.

English (Autenrieth)

aor. inf. τεχνῆσαι (v. l. τεχνῆσσαι), fut. τεχνήσομαι, aor. τεχνήσατο, opt. -αιτο, part. -άμενος: construct with art, contrive, devise. (Od. and Il. 23.415.)