αὐστηρός

English (LSJ)

ά, όν, (αὕω)

   A harsh, rough, bitter, ὕδωρ Pl.Phlb.61c, cf. Ti.65d; οἶνος αὐ., opp. γλυκύς, Hp.Acut.52, Fract.29, Arist.Pr.872b35, 934a34; ὀσμή Id.de An.421a30; of country, rugged, τόποι OGI 168.57 (i B.C.): metaph., harsh, crabbed, ποιητής Pl.R.398a (Comp.); severe, unadorned, ἡ πραγματεία ἔχει αὐ. τι Plb.9.1.2, cf. D.H.Dem. 47; γυμνάδος αὐστηρὸν . . πόνον severe, Epigr.Gr.201. Adv. -ρῶς, κατεσκευάσθαι D.H.Dem.43.    b in moral sense, rigorous, austere, Arist.EE1240a2; τοῖς βίοις Plb.4.20.7 (Sup.), cf. Phld.Hom.p.23 O. (Comp.); αὐ. καὶ αὐθάδης D.H.6.27, cf. Stoic.3.162, Vett. Val.75.11; strict, exacting, Ev.Luc.19.21, PTeb.315.19 (ii A. D.); αὐστηρότερον, τό, excessive rigour, BGU140.18 (ii A. D.). Adv. -ρῶς Satyr.Vit.Eur. Fr.39 iv 19: Comp. -ότερον LXX 2 Ma.14.30.

Greek (Liddell-Scott)

αὐστηρός: -ά, -όν, (αὔω, ξηραίνω) ὁ καθιστῶν τὴν γλῶσσαν ξηρὰν καὶ τραχεῖαν, τραχύς, δριμύς, πικρός, ὕδωρ Πλάτ. Φίλ. 61C, πρβλ. Τίμ. 65D· οἶνος αὐστ., κατ΄ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ γλυκὺς Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 392, π. Ἀγμ. 770, Ἀριστ. Πρβλ. 3. 13· ὀσμὴ ὁ αὐτ. περὶ Ψυχ. 2. 9, 5: - αὐστηρίζων, ὡς εἰ ἐκ ῥήμ. αὐστηρίζω, ἀπαντᾷ ἐν τοῖς τοῦ Ermerins Ἰατρικοῖς Ἀνεκδότοις 235. 2) μεταφ. ὡς τὸ Λατ. austerus, τραχύς, στρυφνός, δύσκολος, ποιητὴς Πλάτ. Πολ. 398Α· σοβαρὸς ἀκόμψευτος, πραγματεία Πολύβ. 9. 1, 2, πρβλ. Διον. Ἁλ. π. Δημ. 47· γυμνάδος αὐστηρὸν.. πόνον Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 201. β) ἐπὶ ἠθ. ἐννοίας, τραχύς, χαλεπός, σκληρός, αὐ. καὶ αὐθάδης Διον. Ἁλ. 6. 27, πρβλ. Εὐαγγ. κ. Λουκ. 19. 21: - Ἐπιρρ. -ρῶς Διον. Ἁλ. π. Δημ. 55, κτλ.

French (Bailly abrégé)

ά, όν :
1 sec, rude, âcre;
2 fig. rigide, sévère, austère;
Sp. αὐστηρότατος.
Étymologie: *αὐστός, adj. verb. de αὔω.

Spanish (DGE)

-ά, -όν
I de concr.
1 áspero, agrio de jugos vegetales, Menest.7, ὕδωρ Pl.Phlb.61c, de sustancias tanto líquidas como sólidas, Pl.Ti.65d, op. γλυκύς Pl.Lg.897a, Arist.Pr.872^b35
•subst. τὸ αὐστηρόν el sabor agrio Arist.de An.422^b13
•del vino seco op. οἶνος γλυκύς Arist.Pr.934^a34, Dieuch.15.44, pero αὐ. οἶνος vino astringente Hp.Acut.52, Fract.29, Gal.18(2).566, SB 7350.3 (III/IV d.C.), ποτός Hp.Epid.7.3
•subst. τὸ αὐστηρόν el sabor seco del vino, Plu.2.656a
•de un olor acre Arist.de An.421^a30.
2 áspero, fragoso τόποι OGI 168.57 (Egipto I a.C.).
II de pers. y abstr.
1 austero, no dado a excesos de pers. ποιητής Pl.R.398a, op. εὐτράπελος Arist.EE 1240^a2, del sabio estoico, Chrysipp.Stoic.3.162, op. τρυφερόβιος Phld.Hom.19.30, οἱ Ἀρκάδες Plb.4.20.7, αὐστηροὶ ἀγέλαστοι Vett.Val.72.19, cf. Numen.25.14
•subst. τὸ αὐ. gravedad, severidad de una actitud impropia del médico Hp.Decent.7
•sobrio τροφή Pythag.Ep.5.4, τράπεζα ref. a la frugalidad de la comida, Plu.2.525c
•riguroso, estricto τἀγαθόν Cleanth.Fr.Poet.3.4, ἀρετή D.H.Dem.47
•del estilo austero, severo λέξις Thrasym.B 1, πραγματεῖα Plb.9.1.2, σχήματα D.H.Dem.43, λόγος Sch.Er.Il.1.247-8, en mús. ref. a la escala diatónica Aristid.Quint.92.23, τὸ αὐ. la austeridad de los agones poéticos arcaicos, Plu.2.674d.
2 en sent. peyor. severo, exigente, áspero de pers. αὐ. καὶ αὐθάδης D.H.6.27, ἐφοβούμην γάρ σε, ὅτι ἄνθρωπος αὐ. εἶ Eu.Luc.19.21, ὁ γὰρ ἄνθρωπος λείαν ἐστὶ[ν] αὐ. de un inspector PTeb.315.19 (II d.C.)
•de un trabajo γυμνάδος αὐστηρὸν διέτη πόνον ἐκτελέσαντα IC 419.5 (II/I a.C.)
•subst. τὸ αὐ. excesiva severidad op. τὸ φιλανθρωπότερον BGU 140.18 (II d.C.)
•neutr. compar. como adv. ὁ δὲ Μακκαβαῖος αὐστηρότερον διεξαγαγόντα συνιδὼν τὸν Νικάνορα observando el Macabeo que Nicanor se comportaba más fríamente LXX 2Ma.14.30.
III adv. -ῶς en estilo austero, severo D.H.Dem.43
•sobriamente αὐ. λεγόμενον Plu.2.19c, διαιτώμενος αὐ. Plu.2.180e, ἅμα αὐ. λέγεται καὶ πολιτικῶς Satyr.Vit.Eur.39.4.19.

• Etimología: De la raíz *°Hu̯s- de αὖος ‘seco’ q.u., construido sobre un tema αὐστ- como αὐσταλέος q.u.