γογγύζω
Ἰατρὸς ἀδόλεσχος ἐπὶ τῇ νόσῳ νόσος → Medicus loquax, secundus aegro morbus est → Ein Arzt, der schwätzt, verdoppelt nur der Krankheit Last
English (LSJ)
Ion. (Phryn.336) and later Gr. for Att. τονθορύζω,
A mutter, murmur, grumble, ἐπί τινι LXX Nu.14.29, cf. 17.5; κατά τινος Ev.Matt.20.11; περί τινος Ev.Jo.6.41, etc.: abs., PPetr.3p.130 (iii B. C.), LXX Nu.11.1, POxy.33 iii 14 (ii A. D.), Arr.Epict.1.29.55. 2 of doves, coo, Poll.5.89. (Cf. Skt. ga[ndot ]gūyati 'utter cries of joy'.)
German (Pape)
[Seite 500] murren, unwillig sein, N. T., Sp.; nach Poll. 5, 89 gurren, von Tauben.
Greek (Liddell-Scott)
γογγύζω: ἀόρ. ἐγόγγῠσα, «μουρμουρίζω», ἀγανακτῶ, Ἀρρ. Ἐπικτ. 1. 29, 55 κ. ἀλλ., Εὐαγγ. κ. Ματθ. κ΄, 11, κ. Ἰω. Ϛ΄, 41, κτλ.· ἴδε Λοβ. Φρύν. 358. 2) ἐπὶ τῆς φωνῆς τῶν περιστερῶν, Πολυδ. Ε΄, 89, (Πρβλ. Σανσκρ. gunǵ, gunǵ âmi (murmuro) Σλαυ. (gagnanije (γογγυσμός).)
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et ao. ἐγόγγυσα;
murmurer, gronder sourdement.
Étymologie: R. Γυγ, murmurer.
Spanish (DGE)
1 gener. c. suj. colect. murmurar contra, reprobar c. rég. prep. καὶ ἐγόγγυζεν ἐκεῖ ὁ λαὸς πρὸς Μωυσῆν LXX Ex.17.3, ἐπ' ἐμοί LXX Nu.14.29, cf. 17.6, κατὰ τοῦ οἰκοδεσπότου Eu.Matt.20.11, πρὸς τοὺς μαθητάς Eu.Luc.5.30, περὶ αὐτοῦ Eu.Io.6.41, c. ac. int. πονηρὰ ἔναντι κυρίου LXX Nu.11.1, τὴν γόγγυσιν ... ἣν ἐγόγγυσαν περὶ ὑμῶν LXX Nu.14.27, cf. Eu.Io.7.32
•abs. murmurar, rezongar τὸ πλήρωμα γογγύζει φάμενοι (sic) ἀδικεῖσθαι PPetr.3.43.3.20 (III a.C.), μετ' ἀλλήλων Eu.Io.6.43, cf. 1Ep.Cor.10.10, Arr.Epict.1.29.55, A.Al.11B.3, tb. c. suj. individual, M.Ant.2.3, Dor.Ab.V.Dosith.7.19, jón. por τονθορύζω Phryn.335
•c. dat. censurar οἰκέτῃ σοφῷ ... οὐ γογγύσει LXX Si.10.25.
2 de las palomas arrullar Poll.5.89.
• Etimología: Origen onomat.
