ἀλαλαγή
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
ἡ,
A shouting, S.Tr.206.
German (Pape)
[Seite 88] ἡ (ἀλαλάζω), eigtl., wie auch Schol. erkl., Kriegsgeschrei, Jauchzen, Eur. H. fur. 10 Phoen. 345; aber Soph. Tr. 206 steht jetzt ἀλαλαῖς nach besseren mss.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλᾰλᾰγή: ἡ, κραυγή, Σοφ. Τρ. 206· πρβλ. ἀλαλή, ἀλαλάζω.
French (Bailly abrégé)
v. ἀλαλή.
Spanish (DGE)
(ἀλᾰλᾰγή) -ῆς, ἡ
• Prosodia: [ᾰ-]
griterío que se produce en el momento del encuentro de los adversarios de guerra, o bien en el duelo o el delirio orgiástico, E.Io 677, App.BC 4.79, Sch.Pi.O.7.68.
