ἅρπη
Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος → Maeroris unica medicina oratio → für Menschen ist der Trauer Arzt allein das Wort
English (LSJ)
ἡ, unknown
A bird of prey, prob. shearwater, [Ἀθήνη] ἅρπῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ Il.19.350; a sea-bird acc. to Arist.HA 609a24, cf. Ael.NA2.47, Dionys.Av.1.4 (describing the Lämmergeier). II sickle, = δρέπανον, Hes.Op.573, S.Fr.424; καλαμητόμος A.R.4.987: hence, the scimitar of Perseus, Pherecyd.11J., cf. E.Ion 192 (lyr., pl.). 2 elephant-goad, Ael.NA13.22. 3 metaph. of a hippopotamus' tooth, Nic.Th.567. 4 bill-hook, J.AJ14.15.5. 5 kind of fish, Marc.Sid.22. (Cf. Lat. sarpio, sarpo, etc.)
German (Pape)
[Seite 359] ἡ, 1) ein schnellfliegender Raubvogel mit gellender Stimme, vielleicht eine Falkenart, Il. 19. 350. Bei Ael. H. A. 2, 47 Lämmergeier. – 2) ein Seefisch, Eust. – 3) gew. Sichel, Hes. Th. 179; Soph. frg. 374; Eur. Ion. 192; Apolld. 2, 4, 2. – 4) ein Stachel mit Widerhaken zum Lenken des Elephanten, Ael. H. A. 13, 22. – Für Zahn braucht es Nic. Th. 567.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 faucon ou orfraie, oiseau;
2 faux;
3 crochet pour conduire les éléphants.
Étymologie: R. Ἁρπ, p. Ϝραπ, ravir ; cf. lat. rapio.
English (Autenrieth)
a bird of prey, perhaps falcon, Il. 19.350†.
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
I zool.
1 orn. un ave de presa no identificada ἅρπῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ Il.19.350, cf. Nic.Fr.73, Ael.NA 1.35, 12.4, ave marina según Arist.HA 609a24, cf. Ael.NA 2.47, D.P.Au.1.4, An.Par.1.23.
2 ict. cierto pez Marc.Sid.22.
II 1hoz ἅρπας τε χαρασσέμεναι Hes.Op.573, καλαμητόμος A.R.4.987, σταχυητόμος Nonn.D.47.120, ἀγκυλόδους Q.S.6.218, cf. S.Fr.424
•de la hoz de Crono ἅρπην καρχαρόδοντα Hes.Th.175, 179, cf. Apollod.1.3.
2 cimitarra la de Perseo ἀποτέμνει τῇ ἅρπῇ τὴν κεφαλήν Pherecyd.11 (ap. crít.), cf. E.Io 192, Luc.Alex.11, DMar.14.2, Nonn.D.7.226, I.AI 14.424.
3 arpón para la pesca, Opp.H.5.152.
4 en plu. ἅρπαι, αἱ garras de un ave φάσσα πρὸς τόργου λέχος γαμφαῖσιν ἅρπαις ... ἑλκυσθήσομαι Lyc.358.
5 aguijada, focino para conducir elefantes, Ael.NA 13.22.
6 fig. diente de hipopótamo, Nic.Th.567.
III ἅρπη· ἄνεμον Hsch.
• Etimología: Rel. c. aesl. srŭpŭ, lat. sirpis ‘hoz’. Prob. está en la base de ἁρπάζω, ἅρπαξ, etc. q.u.