Ἀχαϊκός
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
d’Achaïe, achéen, càd thessalien, péloponnésien ou grec.
Étymologie: Ἀχαΐα.
Spanish (DGE)
(Ἀχᾱϊκός) -ή, -όν
• Alolema(s): poét. Ἀχαιϊκός A.A.185, 624, E.Hec.510, Tr.657
1 de Acaya, aqueo en Hom. ref. a los griegos y el territorio griego gener. λαός Il.13.349, 15.218, Ἄργος Il.9.141, 19.115, Od.3.251, Str.8.5.5, στρατός A.A.624, E.Hec.521, Q.S.9.412, ναῦς A.A.185, E.Tr.1017, ἔθνος Hdt.8.73, D.H.1.25, λάτρις E.Tr.707, πόλισμα E.Heracl.193, λιμήν en Troya, Arist.Rh.1407b34, ὄρη cadena montañosa en Tesalia, X.HG 4.3.9, πόλις Str.8.7.5, Paus.7.17.5, Αἰγαί Str.8.7.4, στρατόπεδον Str.13.1.31, Φεραί Plu.Cleom.14, βίρος DP 19.53, ναύτης Nonn.D.1.92, ἀνήρ Nonn.D.39.145, AP 7.438 (Damag.), κόλπος Ael.NA 1.12, compar. Ἀχαιικωτέρα ὑπόθεσις hipótesis más conforme a los intereses de los aqueos Plb.24.9.4.
2 sobrenombre de L. Mummio, el conquistador de Corinto, Plu.Mar.1.
English (Strong)
from Ἀχαΐα; an Achaian; Achaicus, a Christian: Achaicus.
