χωριάτικος
From LSJ
Δίωκε δόξην καὶ ἀρετήν, φεῦγε δὲ ψόγον → Virtutem sequere et laudem, fuge famam malam → Verfolge Ruhm und Tüchtigkeit, doch Tadel flieh
Greek Monolingual
-η, -ο, Ν χωριάτης
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον χωριάτη ή στο χωριό («χωριάτικο σπίτι»)
2. αυτός που προέρχεται από το χωριό («χωριάτικα έθιμα»)
3. εκείνος που παράγεται ή κατασκευάζεται στο χωριό ή είναι παρόμοιος με αυτόν («χωριάτικο ψωμί»)
4. μτφ. βάναυσος, άξεστος, ανάγωγος («χωριάτικη συμπεριφορά»).
επίρρ...
χωριάτικα Ν
με χωριατιά, με απρέπεια, με αγένεια.
