Δουλίχιον
ἄλογον δὴ τὸ μήτε μάχης ἄρξασθαι μήτε τοὺς φίλους φυλάξαι, ἐὰν ὑπό γε τῶν βαρβάρων ἀδικῆσθε → It is irrational neither to begin battle nor to guard the friends, if you are ever wronged by the foreigners
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
Doulichion litt. terre allongée, l'une des îles Échinades.
Étymologie: δόλιχος.
English (Autenrieth)
(δολιχός, ‘Long-land’): Dulichium, an island in the Ionian Sea, S. E. of Ithaca, Il. 2.625, Od. 1.246 .— Δουλίχιόνδε, to Dulichium, Il. 2.629 .— Δουλιχιεύς, an inhabitant of Dulichium, Od. 18.424.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Prosodia: [-ῐ-]
• Morfología: [gen. -οιο Il.2.625, Q.S.1.275]
Duliquion
1 una de las islas Equínades, en el mar Jónico Il.2.625, Od.1.246, h.Ap.429, Arist.Fr.640.25, Str.8.2.2, 10.2.19, Q.S.l.c., St.Byz.
2 ciudad de Cefalenia, Hsch.
Russian (Dvoretsky)
Δουλίχιον: (ῐ) τό Дулихий (один из Эхинадских о-вов у зап. побережья Этолии) Hom.
