Πολιεύς

English (LSJ)

-έως, ὁ, guardian of the city, of Zeus, Arist.Mu.401a19, Corn.ND9, Paus.1.24.4, etc.; gen. Πολιῶς IG22.1388.48; Πολιέως Schwyzer722.14 (Theb. ad Mycalen, iii B.C.); Coan dat. sg. Πολιῇ SIG1025.42 (iv/iii B.C.): nom. sg. written Πολιηύς IG12(3).363 (Thera, before v B.C.).

French (Bailly abrégé)

έως (ὁ) :
gardien de la cité (ép. de Zeus).
Étymologie: πόλις.

Greek (Liddell-Scott)

Πολιεύς: έως, ὁ, ὁ τῆς πόλεως φύλαξ καὶ προστάτης, ἐπὶ τοῦ Διός, Ἀριστ. π. Κόσμ. 7, 3, Παυσ. 1. 24, 4, κτλ.· ἡ συνῃρ. γεν. Πολιῶς ἀπαντᾷ ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 150. 47.

Greek Monolingual

-έως και -ῶς, ὁ, Α
(επίκληση του Διός και άλλων θεών) προστάτης της πόλης, πολιούχος.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < πόλις + κατάλ. -εύς (πρβλ. ιππεύς)].

German (Pape)

ὁ, der Städtische, Stadtbeschützende, Beiname des Zeus; Arist. mund. 7; Inscr., wo der gen. auch πολιῶς lautet. Vgl. πολιάς.