Πολύμνια

English (LSJ)

ἡ, contr. for Πολυύμνια, Polymnia or Polyhymnia, she of the many hymns, one of the Muses, Hes.Th.78; later, the Muse of Lyric poetry, Sch.A.R.3.1; of learning (cf. Πολυμάθεια), Plu.2.746d; Πολυμνίς, -ίδος, Kretschmer Griech.Vaseninschr.p.186.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
Polymnie, une des Muses.
Étymologie: p. *Πολυΰμνια, de πολύς, ὕμνος.

Russian (Dvoretsky)

Πολύμνια: ἡ Полимния, Полигимния, «Богатая гимнами» (муза лирической поэзии и гимнов) Hes., Plat.

Greek (Liddell-Scott)

Πολύμνια: ἡ, συνῃρ. ἀντὶ τοῦ Πολυΰμνια, δηλ. ἡ ἔχουσα πολλοὺς ὕμνους, μία τῶν ἐννέα Μουσῶν, Ἡσ. Θ. 78· παρὰ μεταγεν., ἡ θεὰ τῆς λυρικῆς ποιήσεως, Σχόλ. εἰς Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1· καὶ τῆς παιδείας, καλουμένη προσέτι καὶ Πολυμάθεια, Πλούτ. 2. 746Ε. ― Πολυμνίς, ίδος, Συλλ. Ἐπιγρ. 8185d.

Greek Monolingual

η, ΝΜΑ
μία από τις εννέα Μούσες, αυτή που συνθέτει πολλούς ύμνους.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < πολυ- + ὕμνος + κατάλ. -ια].

Greek Monotonic

Πολύμνια: ἡ, συνηρ. αντί Πολυ-ύμνια, η Πολύμνια ή Πολυύμνια, δηλ. αυτή που έχει πολλούς ύμνους, μία από τις εννέα Μούσες, σε Ησίοδ.

Middle Liddell

Πολ-ύμνια, ἡ,
contr. for Πολυ-ύμνια, Polymnia or Polyhymnia, i. e. she of the many hymns, one of the nine Muses, Hes.

Wikipedia EN

Polyhymnia (/pɒliˈhɪmniə/; Greek: Πολυύμνια, lit. 'the one of many hymns'), alternatively Polymnia (Πολύμνια), was, in Greek mythology, the Muse of sacred poetry, sacred hymn, dance and eloquence, as well as agriculture and pantomime.

Polyhymnia name comes from the Greek words "poly", meaning "many", and "hymnos", which means "praise".

Wikipedia EL

Η Πολύμνια, στην Ελληνική μυθολογία, ήταν η Μούσα των ιερών ύμνων και της ευγλωττίας. Ήταν η Μούσα των ύμνων ή των ασμάτων που ψάλλονται προς τιμή των θεών και των ηρώων.

Ως Μούσα, ήταν κόρη του Δία και της όμορφης Μνημοσύνης. Δύο ρόλοι αποδίδονται στην Πολύμνια, που οφείλονται σε δύο διαφορετικές ετυμολογίες του ονόματός της. Η αρχαιότερη παράδοση τη θέλει προστάτρια των ύμνων (πολύ + ύμνος) που ψάλλονταν προς τιμή των θεών και των ηρώων. Κατά τη νεότερη όμως παράδοση, η οποία ετυμολογεί το όνομά της από το πολύ + μνεία, βοηθά στην εύκολη μάθηση και την απομνημόνευση. Έτσι, η Πολύμνια συγχέεται σχεδόν με τη Μνημοσύνη και τα αγάλματά της που σώθηκαν μέχρι σήμερα επιβεβαιώνουν την ερμηνεία αυτή. Σε αυτά παριστάνεται πάντοτε σαν να κατέχεται από κάποια βαθιά σκέψη και ανάμνηση. Είναι μία πολύ σοβαρή γυναίκα, συλλογισμένη και στοχαστική. Συχνά κρατά το δάχτυλό της μπροστά στα χείλη και αυτό αυξάνει τη σιωπηλή έκφραση της μορφής της. Συνήθως απεικονίζεται φορώντας μακρύ μανδύα και πέπλο, και έχοντας εναποθέσει τον αγκώνα της σε ένα μαξιλάρι. Την ζωγράφιζαν να κοιτά προς τον Ουρανό με στεφάνι από δάφνη και μαργαριτάρια στο κεφάλι, λευκό φόρεμα, με τη λύρα στα χέρια της και την επιγραφή: "Πολυμνίς Μύθους". Φέρνει φήμη στους συγγραφείς των οποίων οι δουλειές τούς έχουν χαρίσει αθάνατη φήμη.

Μια τρίτη ιδιότητα της δόθηκε κατά τους τελευταίους αιώνες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Θεωρήθηκε προστάτιδα της μιμικής τέχνης. Επίσης, η Πολύμνια είναι μερικές φορές γνωστή και ως η Μούσα της γεωμετρίας, του διαλογισμού και της γεωργίας.