Σύριος
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
English (LSJ)
[ῠ], α, ον, Syrian, of Syria or from Syria, A.Pers.84 (lyr.), etc.: cf. Σύρος.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
I. de Syrie, Syrien, Syrienne ; Σύριαι πύλαι XÉN les Portes de Syrie, défilé entre le mt Amamus et le golfe d'Issus et qui conduisait de Cilicie en Syrie ; ἡ Συρία la Syrie;
II. οἱ Σύριοι :
1 c. Καππαδόκαι;
2 c. Ἀσσύριοι.
Étymologie:.
Russian (Dvoretsky)
Σύριος: (ῠ) сирийский: Σύριαι πύλαι Xen. Сирийские ворота (проход из Киликии в Сирию, между горой Аман и Иссийским заливом); ἡ Συρία θεά Luc. сирийская богиня, т. е. Астарта.
II ὁ сириец Arst., Diog. L., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
Σύριος: [ῠ], -α, -ον, ὁ ἐκ Συρίας, Αἰσχύλ. Πέρσ. 83, κτλ., πρβλ. Σύρος. ΙΙ. Σύριος [ῡ], ὁ ἐκ τῆς νήσου Σύρου, Στράβ. 487, Στέφ. Βυζ. ἐν λέξ. Σῦρος.
English (Slater)
Σῠριος
1 Syrian i. e. Cappadocian Σύριον εὐρυαίχμαν διεῖπον στρατόν (i. e. the Amazons, who lived around the river Thermodon in Pontus) fr. 173. 1.
Middle Liddell
Σῠ́ριος, η, ον
of or from Syria, Hdt., Aesch., etc.
