αποδεικτικός
From LSJ
ἔνδον γὰρ ἁνὴρ ἄρτι τυγχάνει, κάρα στάζων ἱδρῶτι καὶ χέρας ξιφοκτόνους → yes, the man is now inside, his face and hands that have slaughtered with the sword dripping with sweat
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ἀποδεικτικός, -όν) αποδεικνύω
ο χρήσιμος ή ο κατάλληλος για απόδειξη, αυτός που αποδεικνύει
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το αποδεικτικό
έγγραφο με το οποίο πιστοποιείται ή επιβεβαιώνεται κάτι
αρχ.
1. (για ανθρώπους) επιστημονικός, ακριβής
2. «αποδεικτική ιστορία» — η ιστορία στην οποία τα γεγονότα εκτίθενται κανονικά και εξηγούνται.
