γοήμων

English (LSJ)

γοήμον, gen. ονος,
A = γοερός Ι, φωνή APl.4.101, Nonn. D. 11.196.
II = γ.ΙΙ, ib.20.162; κύνες ib.5.454.

Spanish (DGE)

-ον
1 plañidero, luctuoso φωνή AP 16.101, Nonn.D.11.196.
2 de pers. y anim. que se lamenta Nonn.D.20.162, Nonn.D.5.454.

German (Pape)

[Seite 500] ον, dasselbe, φωνή Ep. ad. 287 (Plan. 101); Nonn. D. 1, 127.

Greek (Liddell-Scott)

γοήμων: -ον, γεν. –ονος, γοερός, Ἀνθ. Πλαν. 4. 101.

Greek Monolingual

γοήμων, -ον (Α) γόος
ο γοερός.

Greek Monotonic

γοήμων: -ον, γεν. -ονος = γοερός, σε Ανθ.