δενδρικός
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
English (LSJ)
δενδρική, δενδρικόν,
A of a tree, σπέρματα Thphr. CP 5.18.1; καρπός Heph.Astr.1.22.
II wooded, ἄρουρα BGU328i17 (ii A. D.); ἐδάφη Stud.Pal.20.65.13 (ii A.D.).
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 arbóreo, de árbol σπέρματα Thphr.CP 4.2.1, 4.3.1, 5.18.1, HP 8.2.2, καρποί Thphr.HP 7.10.4, Ptol.Tetr.2.8.10, Heph.Astr.1.22.11
•bot. ἡ θεόγνωστος δ. otro n. de la sabina, Iuniperus sabina L., Cyran.1.2.3.
2 arbolado, plantado con árboles productivos (frutales, etc.) ἄρουρα BGU 328.1.17 (II d.C.) en BL 1.38, cf. PIand.137.21 (II d.C.), SB 12493.3.6, PWisc.86.6 (ambos III d.C.), ἐδ(άφη) Stud.Pal.20.65.13 (II d.C.)
•subst. τὸ δ. área plantada con árboles οἱ ἀμπελῶνες καὶ τὰ ἄλλα δενδρικά los viñedos y las demás zonas de arbolado, POxy.2847.16 (III d.C.).
German (Pape)
[Seite 545] zu den Bäumen gehörig, Theophr.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui concerne les arbres.
Étymologie: δένδρον.
Greek (Liddell-Scott)
δενδρικός: -ή, -όν, = δένδρου, εἰς δένδρον ἀνήκων, σπέρματα Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 5. 18, 1.
Greek Monolingual
-ή, -όν
βλ. δενδρικός.
