δημότις
Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann
English (Woodhouse)
(see also: δημότης) fellow-countrywoman
German (Pape)
[Seite 565] ιδος, ἡ, fem. zu δημότης, 1) Gegensatz βασίλισσα, Pol. 23, 18. – 2) Gaugenossin, Ar. Lys. 332; übh. Landsmännin, Theocr. 28, 22.
French (Bailly abrégé)
ιδος (ἡ) :
1 femme du peuple;
2 femme du même dème.
Étymologie: fém. de δημότης.
Spanish (DGE)
-ιδος, ἡ
• Alolema(s): dór. δαμότις Theoc.28.22
1 mujer del pueblo, mujer de la clase popular Philic.SHell.680.59, op. βασίλισσα Plb.22.20.2, cf. Plu.Art.5, I.AI 4.248, op. εὐγενέσταται D.C.62.15.4.
2 mujer del mismo demo, vecina ταῖσιν ἐμαῖς δημότισιν καομέναις φέρουσ' ὕδωρ βοηθῶ Ar.Lys.333, ὡς εὐαλάκατος Θεύγηνις ἐν δαμότισιν πέλῃ Theoc.l.c.
3 como adj. del pueblo ἦκτο ... γυναῖκα δημότιν se había casado con una mujer del pueblo I.AI 14.300, cf. GVI 1232.6 (Míconos II/I a.C.)
•vulgar, común καλιή SEG 26.683.3 (Tesalia III a.C.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δημότις -ιδος, ἡ Dor. δαμότις (δῆμος) vrouw uit dezelfde deme, demegenote.
Russian (Dvoretsky)
δημότις: дор. δαμότις, ιδος ἡ
1 женщина из народа, простолюдинка Theocr., Polyb.;
2 женщина из того же дема, землячка Arph.
