διαφύσησις

English (LSJ)

-εως, ἡ,
A exhalation from the body, Arist.Pr.908a17 (pl.).
II distension by πνεῦμα, αἰδοίου Gal.7.266.

Spanish (DGE)

-εως, ἡ
1 aliento de los animales ὥστε αἵ τε περιττώσεις ἄπεπτοι καὶ δυσώδεις αὐτῶν (τῶν ζῴων) εἰσὶν καὶ διαφυσήσεις ὁμοίως Arist.Pr.908^a17.
2 henchimiento de aire ὁ ... πριαπισμὸς οἴδησίς τε καὶ δ. ... τοῦ τῶν ἀρρένων αἰδοίου Gal.7.266.

German (Pape)

[Seite 612] ἡ, das Durchblasen, die Ausdünstung, Arist. Probl. 13, 4, im plur.

Greek (Liddell-Scott)

διαφύσησις: ἡ, ἐξάτμισις ἐκ τοῦ σώματος, Ἀριστ. Προβλ. 13. 4, 5.

Russian (Dvoretsky)

διαφύσησις: εως (ῡ) ἡ испарение (διαφυσήσεις δυσώδεις Arst.).