επιμελής
From LSJ
Χεὶρ χεῖρα νίπτει, δάκτυλοι δὲ δακτύλους → Digitum lavat digitus et manum manus → Die Finger waschen Finger, die Hand die andre Hand
Greek Monolingual
-ές (AM ἐπιμελής, -ές) επιμελούμαι
αυτός που ασχολείται με ιδιαίτερη φροντίδα με κάτι, εργατικός (α. «επιμελής μαθητής» β. «ἐπιμελὴς ἀγαθῶν», Πλάτ.
γ. «ἢν ἐπιμελὴς ὦ καὶ προθύμως μανθάνω», Αριστοφ.)
αρχ.
1. αυτός για τον οποίο φροντίζει κανείς («ἀλλὰ οἱ τοῦτ’ ἧν ἐπιμελές», Ηρόδ.)
2. αρμόδιος, πρόσφορος, κατάλληλος
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐπιμελές
η προσοχή, η περιέργεια, ο σκοπός.
