εύγε

Greek Monolingual

(ΑΜ εὖγε, Α και εὖ γε)
(επιφών. επιδοκιμασίας, συχνά σε διπλή ή και τριπλή εκφορά) ωραία! πολύ καλά! μπράβο! («εὖγε, ὦ βέλτιστε», Πλάτ.)
αρχ.
1. επίρρ. (σε απαντήσεις με τις οποίες επιβεβαιώνει κάποιος αυτά που έχουν ειπωθεί) ορθά, σωστά (α. «εὖγε λέγεις», Πλάτ.
β. «εὖγε μέντ' ἂν διετέθην», Αριστοφ.)
2. φρ. (για παρότρυνση σκυλιών) «εὖγε, εὖγε, ὦ κύνες, ἕπεσθαι») (Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + βεβαιωτικό μόριο γε (πρβλ. έγωγε, μενούνγε, όσγε)].