εὐπαραμύθητος
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
[ῡ], ον,
A easily appeased, θύμασιν καὶ εὐχαῖς Pl.Lg.888c.
2 admitting of easy consolation, θάνατος Plu. 2.110e, Onos.42.21, cf. Vett. Val.286.16; εὐ. τὸ δεινόν Luc.DDeor.11.2 (dub. l.), cf. Hld.4.5.
3 easily proved, S.E.M.10.212.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont on peut facilement se consoler.
Étymologie: εὖ, παραμυθέομαι.
Greek (Liddell-Scott)
εὐπαραμύθητος: -ον, ὁ εὐκόλως ἐξιλεούμενος, εὐχαῖς Πλάτ. Νόμ. 888C. 2) ὁ εὐκόλως παραμυθούμενος, παρηγορούμενος, θάνατος Πλούτ. 2. 110D, 113E.
Russian (Dvoretsky)
εὐπαραμύθητος: (ῡ)
1 легко склоняемый, которого нетрудно умолить (θεὸς εὐχαῖς εὐ. Plat.);
2 в котором легко утешиться (θάνατος Plut.): εὐπαραμύθητον οὕτω τὸ δεινόν Luc. это лучше всего может утолить скорбь.
German (Pape)
[ῡ], leicht zu bereden, zu erbitten; θεοὶ θύμασι καὶ εὐχαῖς Plat. Legg. X.888c; Sp.; δεινόν, worüber man sich leicht trösten kann, Luc. D.D. 10.2; Plut. und andere Spätere
