θνησιγέννητος

Greek Monolingual

-η, -ο
αυτός που γεννιέται νεκρός, θνησιγενής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσις + -γέννητος (< γεννώ), πρβλ. α-γέννητος αρτι-γέννητος].