κάγκαμον
ἀνιαρῶς τε φέρει τὴν τελευτὴν, καίτοι γε τὸν πρόσθεν χρόνον διαχλευάζων τοὺς μορμολυττομένους τὸν θάνατον, καὶ πρᾴως ἐπιτωθάζων → he bears death with grief, although in a former time he criticized, and mildly derided, those that were fearing death
English (LSJ)
τό, Bissa Bol, Balsamodendron Katuf, an Arabian gum, Dsc.1.24, Plin.HN12.98:—also κάγκαλον, τό, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1278] τό, ein orient. Baumharz, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
κάγκαμον: τό, Ἀραβικόν τι κόμμι ἐν χρήσει εἰς καπνίσματα, Διοσκ. 1. 23, Πλίν. 12. 44. - Καθ’ Ἡσύχ.: «κάγκαμον, παρ’ Ἰνδοῖς ξύλον δάκρυον καὶ θυμίαμα.
Greek Monolingual
κάγκαμον, τὸ (Α)
είδος αραβικού κόμμεως, γόμας, κολλητικής ουσίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Δάνεια λ. που συνδέεται με αραβ. kamkām. Ο τ. κάγκαμον μαρτυρείται στη λατ. με τη μορφή cancamum].
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: name of the resin of an oriental tree (Dsc.).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Orient.
Etymology: To Arab. kamkām. Not to the word for saffron, Arab. kurkum, Hebr. karkōm, Akkad. kurkānu, to which Skt. kuṅkumam id.; cf. on κρόκος. - From κάγκαμον Lat. cancamum (since Plin.).
Frisk Etymology German
κάγκαμον: {kágkamon}
Grammar: n.
Meaning: Ben. eines orientalischen Baumharzes (Dsk.), = arab. kamkām; sonst dunkel.
Etymology: Das Wort für Saffran, arab. kurkum, hebr. karkōm, akkad. kurkānu, wozu aind. kuṅkumam ib., ist davon zu trennen; vgl. zu κρόκος. — Aus κάγκαμον lat. cancamum (seit Plin.).
Page 1,750
