κηληκτάς
From LSJ
τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις φεύγων τε καὶ διώκων κατατρίβομαι → waste the greater part of one's life in courts either as plaintiff or defendant
German (Pape)
[Seite 1431] ὁ, dor. = κηλητής, Plut. Apophth. Lacon. p. 206.
French (Bailly abrégé)
ᾶ (ὁ) :
dor.
enchanteur, séducteur.
Étymologie: κηλέω.
Russian (Dvoretsky)
κηληκτάς: ᾶ ὁ дор. Plut. = κηλητής.
