κοιλοχείλης

English (LSJ)

κοιλοχείλες, hollow-rimmed, κύμβαλα AP6.94 (Phil.).

German (Pape)

[Seite 1467] ες, mit hohlem Rande, κύμβαλα Philp. 6 (VI, 94).

French (Bailly abrégé)

ης, ες:
aux bords creux.
Étymologie: κοῖλος, χεῖλος.

Russian (Dvoretsky)

κοιλοχείλης: с вогнутыми краями (κύμβαλα Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

κοιλοχείλης: -ες, ἔχων κοῖλα χείλη, κύμβαλα Ἀνθ. Π. 6. 94.

Greek Monolingual

κοιλοχείλης, -ες (Α)
(για κύμβαλα) αυτός που έχει κοίλα, βαθουλά χείλη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος < -χείλης (< χείλη, πληθ. του χεῖλος), πρβλ. κοψοχείλης, σφιχτοχείλης].

Greek Monotonic

κοιλοχείλης: -ες (χεῖλος), αυτός που έχει βαθιά χείλια, σε Ανθ.

Middle Liddell

κοιλο-χείλης, ες χεῖλος
hollow-rimmed, Anth.