κοιλόκερα

Greek Monolingual

τα
ζωολ. τα αρτιοδάκτυλα μηρυκαστικά ζώα που έχουν κοίλα κέρατα, όπως το βόδι, ο βούβαλος, η κατσίκα, το πρόβατο κ.λπ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοῖλος + -κερα πληθ. ουδ. τοῦ -κερως (< κέρας). Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. cavicornes. Η λ. μαρτυρείται από το 1884 στον Ποθητό Ψαρά].