λείψις

Greek Monolingual

λεῖψις, -εως, ἡ (ΑM)
έλλειψη, στέρηση
αρχ.
1. παράλειψη
2. έκλειψη
3. όρος με αρνητικό πρόσημο στις αλγεβρικές παραστάσεις, σε αντιδιαστολή με το ὕπαρξις («λεῖψις ἐπὶ λεῖψιν πολλαπλασιασθείσα ποιεῖ ὕπαρξιν», Διοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Θ. λειπ- του λείπω + κατάλ. -σις].