Νὺξ μὲν ἀναπαύει, ἡμέρα δ' ἔργον ποιεῖ → Nam nox quietem praebet, facit opus dies → Die Nacht lässt unsre Arbeit ruhn, der Tag sie tun
λυκῆ, ἡ (ΑM, Α και ασυναίρ. τ. λυκέη)
1. δέρμα λύκου
2. περικεφαλαία από δέρμα λύκου
μσν.
φρ. «λυκὲς πράσσω» — ξεμυαλίζω, παραπλανώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. λυκέη < λύκος + επίθημα -έη δηλωτικό δερμάτων ζώων (πρβλ. λεοντέη, παρδαλέη)].