μορμύσσομαι
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
= μορμολύττομαι 1, Call.Dian.70, Del.297: also aor. 1 part. Act. μορμύξαντες JRS17.52 (Phrygia, iv A. D.).
German (Pape)
[Seite 207] = μορμολύττομαι, in Furcht setzen, Callim. Dian. 70, Schol. ἐκφοβεῖν, Del. 297.
Greek (Liddell-Scott)
μορμύσσομαι: μορμολύττομαι Ι, Καλλ. εἰς Ἄρτ. 70, εἰς Δῆλ. 297· - οὕτω μορμύνω, «μορμύνει· δεινοποιεῖ» Ἡσύχ.
