μυρόω

Πονηρός ἐστι πᾶς ἀχάριστος ἄνθρωπος → Ingratus omnis homo non est, quin sit malus → Ein jeder Mensch, der Dankbarkeit nicht kennt, ist schlecht

Menander, Monostichoi, 456

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: μῠρόω	Medium diacritics: μυρόω	Low diacritics: μυρόω	Capitals: ΜΥΡΟΩ
Transliteration A: myróō	Transliteration B: myroō	Transliteration C: myroo	Beta Code: muro/w

English (LSJ)

rarer form for μυρίζω, in Pass., Ar.Ec.1117 (v.l.), Megasth. ap.Str.15.1.58, Ath.1.9e.

[Seite 221] salben, wie μυρίζω; μεμύρωμαι τὴν κεφαλὴν μυρώμασιν, Ar. Eccl. 1117; VLL.

μῠρόω: σπανιώτερος τύπος τοῦ μυρίζω, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 1117, Χρύσιππ. παρ’ Ἀθην. 9Ε.

μῠρόω: (= μυρίζω) умащивать, (на)душить: μεμύρωμαι τὴν κεφαλὴν μυρώμασιν Arph. я надушил(а) себе голову благовониями.