ουλόκομος
From LSJ
οὗ δ' ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός → he on whom Love has laid no hold is obscure | he whom Love touches not walks in darkness
Greek Monolingual
οὐλόκομος, -ον (Α)
σγουρομάλλης, κατσαρομάλλης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖλος (II) «σγουρός» + -κομος (< κόμη), πρβλ. καλλίκομος].
