ποικιλόφωνος
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
English (LSJ)
ποικιλόφωνον, with varied tones, στίχα λαιμῶν Nonn. D. 2.510; ἀηδών Tz.ad Hes. Op.201; κιθάρα Sch.Pi.O.3.11: metaph., = ποικιλόμυθος, Clearch. 26.
German (Pape)
[Seite 650] von mannichfacher, kunstreicher Stimme, mannichfach singend, tönend; Ath. VI, 258 a; = ποικιλόμυθος, Schol. Pind. Ol. 3, 11.
Greek (Liddell-Scott)
ποικῐλόφωνος: -ον, ὁ ποικίλως φωνῶν, ὁ ἔχων ποικίλην φωνήν, ἀηδὼν Τζέτζ. εἰς Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 201: ― μεταφ., = ποικιλόμυθος, Ἀθήν. 258Α.
Greek Monolingual
–η, -ο / ποικιλόφωνος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που μιλάει, τραγουδάει ή ηχεί με ποικίλους τρόπους
μσν.-αρχ.
μτφ. ποικιλόμυθος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποικίλος + -φωνος (< φωνή), πρβλ. πολύ- φωνος].
