προεκκρίνω

English (LSJ)

[ῑ],
A anticipate a crisis, Hp.Hum.13 (dub.l.).
II Pass., -κριθέντων τῶν ὑγρῶν carried off first, Dsc.1.47; to be cleared out first, Sor.2.63 (προκρ-cod.).

German (Pape)

[Seite 718] vorher aussondern, abführen, Hippocr. u. a. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

προεκκρίνω: [ῑ], ἐκκρίνω καὶ ἀποφέρω πρότερον, Ἱππ. 50. 31, Διοσκ. 1. 59.

Greek Monolingual

Α ἐκκρίνω
1. (αμφβλ. γρφ·) (σχετικά με νόσο) προλαβαίνω μια κρίση
2. παθ. προεκκρίνομαι
α) εκκρίνομαι προηγουμένως («προεκκριθέντων τῶν ὑγρῶν», Διοσκ.)
β) καθαρίζομαι εντελώς από κάτι αρχικά.