πρωτόθρονος
Βοηθὸς ἴσθι τοῖς καλῶς εἰργασμένοις → Bonis inceptis addas auxilium tuum → Erweise dich als Helfer dem, was gut getan
English (LSJ)
πρωτόθρονον, filling the first seat, Call.Dian. 228, Nonn. D. 8.166, Coluth.153: heterocl. pl. πρωτόθρονες IG14.1389 i 35.
German (Pape)
[Seite 805] auf dem ersten Sessel; Ἥρη, Coluth. 153; Nonn. D. 8, 166; davon der heteroklitische plur. πρωτόθρονες, Marcell. inscr. Triop. 35 (App. 51); vgl. Lob. Phryn. p. 658.
Greek (Liddell-Scott)
πρωτόθρονος: -ον, ὁ κατέχων τὸν πρῶτον θρόνον, Καλλ. εἰς Ἄρτ. 228, Κόλουθ. 153· ἑτερόκλ. πλθ. πρωτόθρονες, Ἀνθ. Π. παράρτ. 51, πρβλ. Λοβέκ. ἐν Φρυνίχ. 658· - οὕτω πρωτοθρόνιος, α, ον, ἐπὶ τῆς Ἀρτέμιδος, Παυσ. 10. 38, 6.
Greek Monolingual
-η, -ο / πρωτόθρονος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που κατέχει τον πρώτο θρόνο, που κάθεται στην πρώτη έδρα
νεοελλ.
1. μτφ. κορυφαίος
2. το αρσ. ως ουσ. ο πρωτόθρονος
ο επισκοπικός θρόνος που προηγείται στην τάξη από όλους τους υπόλοιπους
νεοελλ.-μσν.
ο κάτοχος του πρώτου, κατά τάξη, επισκοπικού θρόνου σε μια χώρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)- + -θρoνος (< θρόνος), πρβλ. χρυσόθρονος].
