πτερυγιοφόρος
From LSJ
ὥσπερ γὰρ ζώου τῶν ὄψεων ἀφαιρεθεισῶν ἀχρειοῦται τὸ ὅλον, οὕτως ἐξ ἱστορίας ἀναιρεθείσης τῆς ἀληθείας τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀνωφελὲς γίνεται διήγημα → for just as a living creature which has lost its eyesight is wholly incapacitated, so if history is stripped of her truth all that is left is but an idle tale | for, just as closed eyes make the rest of an animal useless, what is left from a history blind to the truth is just a pointless tale
Greek Monolingual
-α, -ο, Ν
1. αυτός που έχει πτερύγια
2. το ουδ. ως ουσ. το πτερυγιοφόρο
ζωολ. χόνδρινη ράβδος που σχηματίζει μια ακτίνα στα πτερύγια τών καρχαριών, τών σκυλόψαρων και τών οστεοϊχθύων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πτερύγιο + -φόρος (< φέρω). Η λ. ως επιστημον. όρος είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. pterygiophore].
