σκάλωμα

German (Pape)

[Seite 888] τό, bei Pol. zw. Lesart für σκαίωμα, nicht ganz verwerflich, wenn man es in derselben Bdtg von σκαληνός ableitet, wonach es eigtl. σκαλήνωμα heißen müßte.

Greek Monolingual

το, ΝΜΑ
νεοελλ.
1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του σκαλώνω, ανέβασμα σε ψηλό ή δύσβατο μέρος με τη βοήθεια τών χεριών και τών ποδιών, σκαρφάλωμα, αναρρίχηση
2. τμήμα αγρού σε πλαγιά λόγου που έχει ισοπεδωθεί, δαμάκι
3. αγκίστρωση, πιάσιμο από αιχμηρό αντικείμενο ή ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα εμπόδια
4. μτφ. σκόνταμμα, σταμάτημα, ανακοπή
μσν.
κλίμακα από σχοινί
αρχ.
στον πληθ. τὰ σκαλώματα
οι γωνίες και οι καμπυλότητες του ποταμού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σκάλα + κατάλ. -ωμα (πρβλ. πέπλωμα: πέπλος). Η λ. με τη νεοελλ. σημ. «αναρρίχηση» < σκαλώνω].

Russian (Dvoretsky)

σκάλωμα: ατος (κᾰ) τό поворот, изгиб (Polyb. - v. l. σκαίωμα).