σταυροπάτης
From LSJ
ἤ με φίλει καθαρὸν θέμενος νόον, ἤ μ' ἀποειπών ἐχθαιρ' ἀμφαδίην νεῖκος ἀειράμενος → either love me with a pure heart, or reject and hate me, and openly pick a fight
Greek (Liddell-Scott)
σταυροπάτης: [ᾰ], ὁ, ὁ πατῶν τὸν σταυρόν, ἀποστάτης· ἐντεῦθεν σταυροπατέω, καταπατῶ τὸν σταυρόν· καὶ -πατία, ἡ, τὸ καταπατεῖν τὸν σταυρόν, ἀποστασία ἀπὸ τῆς πίστεως, μάλιστα δὲ λέγεται ἐπὶ τῶν ἐπιορκούντων, Ἐκκλ. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 289.
Greek Monolingual
ο, ΝΜ
αυτός που πατάει τον σταυρό, ασεβής, αντίχριστος
νεοελλ.
ζωοκλέφτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σταυρός + -πάτης (< πατῶ), πρβλ. ὁμηροπάτης].
