σύσπαση
From LSJ
ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ οὐδὲ μνήμην τῆς οἰκείας προσηγορίας ποιεῖται, ἢ πρεσβύτερον ἑαυτὸν ὀνομάζει, οὐδαμοῦ δὲ ἀπόστολον οὐδ' εὐαγγελιστήν (Eusebius, Demonstratio evangelica 3.5.88) → For in his epistles he doesn't even make mention of his own name — or simply calls himself the elder, but nowhere apostle or evangelist.
Greek Monolingual
η / σύσπασις, -άσεως, ΝΑ συσπῶ
νεοελλ.
1. παρατεταμένη ακούσια συστολή με δυσκαμψία ενός ή περισσότερων μυών χωρίς βλάβη τών μυϊκών ινών
2. φρ. «σύσπαση άρθρωσης» — η μόνιμη βράχυνση τών μαλακών μορίων μιας μοίρας του σώματος, η οποία οφείλεται σε κακώσεις, φλεγμονές ή νευρικές παθήσεις και συνεπάγεται την ακινητοποίηση σε αναγκαστική θέση διαφόρων αρθρώσεων του σώματος
αρχ.
συστολή.
