τάραξη

Greek Monolingual

η / τάραξις, -εως, ΝΜΑ ταράσσω
σύγχυση, ψυχική ταραχή, αναστάτωση («ποιεῖν τινα δοκεῖ ζέσιν ἐν ἀρχῇ καὶ τάραξιν ὁ ἔρως», Πλούτ.)
αρχ.
1. ιατρ. εντερική διαταραχή
2. (σχετικά με τα μάτια) θόλωση.