τετράτονος
From LSJ
Ἡ γλῶσσα πολλῶν ἐστιν αἰτία κακῶν → Malis initium lingua permultis dedit → Die Zunge ist vielfachen Leides Ursache
English (LSJ)
τετράτονον, of four tones, Cleonid.Harm.5, Bacch.Harm. 47.
German (Pape)
[Seite 1099] von vier Tönen; ἡ τετράτονος, in der Tonkunst, eine Dissonanz von vier Tönen, die kleine Sexte.
Greek (Liddell-Scott)
τετράτονος: [ᾰ], -ον, ὁ ἀποτελούμενος ἐκ τεσσάρων τόνων ἢ φθόγγων, τὸ τετράτονον Εὐκλ. Ἁρμον. σ. 8D, Βρυενν. Ἁρμον. τ. 382C, 409A, κλπ.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που αποτελείται από τέσσερεις τόνους ή φθόγγους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + τόνος (πρβλ. πεντάτονος)].
