τριποδισμός

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

Greek Monolingual

ο, Ν 1. (για άλογο) καλπασμός
2. ιατρ. βηματισμός τών πασχόντων από παράλυση τών δακτύλων τών ποδιών, κατά τον οποίο ανυψώνεται έντονα η κνήμη με κάμψη του μηρού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τριποδίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1871 στο Λεξικόν Ελληνογαλλικόν του Αγγ. Βλάχου].