φάλαγγας
From LSJ
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
Greek Monolingual
ο, ΝΑ
νεοελλ.
1. βασανιστήριο, κατά το οποίο τα πόδια του βασανιζόμενου δένονται ανάμεσα σε δύο ξύλα και δέχονται στα πέλματα χτυπήματα με ράβδο ή άλλο σκληρό αντικείμενο
2. το όργανο που χρησιμοποιείται για την εφαρμογή του βασανιστηρίου αυτού
αρχ.
όργανο τιμωρίας αποτελούμενο από ξύλο και συνεστραμμένα σχοινιά με τα οποία συσφίγγονταν και ακινητοποιούνταν τα πόδια τών εγκληματιών ή ψυχοπαθών σε έξαλλη κατάσταση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φάλαγγα, με αλλαγή γένους].
