φαρμακάδα

From LSJ

Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'

Menander, Monostichoi, 455

Greek Monolingual

η, Ν
φαρμακίλα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φάρμακο / φαρμάκι + κατάλ. -άδα (πρβλ. πικράδα)].