ἀγγελίης
κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
German (Pape)
[Seite 10] ὁ, Ion. = ἀγγελίας, der Bote, ὁ ἄγγελος. Dies Nomen erkannte Aristarch in den unter ἀγγελία bezeichneten Stellen Homers an, Iliad. 3, 266. 4, 384. 11, 146. 13, 252. 15, 646, s. Aristonic. in den Scholl., welche zu 3, 266. 15, 646 Zenodots abweichende Meinung deutlich machen; vgl. Apoll. Lex. Hom. 7, 10. Buttm. Lexil. 2, 262 ff. hat die Sache nicht entschieden.
French (Bailly abrégé)
(ὁ) :
seul. nom.
messager ; sur l'acc. adv. • ἀγγελίην, v. ἀγγελία.
Russian (Dvoretsky)
ἀγγελίης: ὁ (только nom. sing.) вестник Hom.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγγελίης: ὁ, ἴδε ἐν λ. ἀγγελία.
English (Autenrieth)
messenger; assumed as nom. masc. by Aristarchus in Il. 3.206, Il. 13.252, Il. 15.640, Il. 4.384, Il. 11.140.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ trad. como mensajero, nuncio fig. ἰούλους ... γενύων ἄρσενας ἀγγελίας pelusillas ... nuncios masculinos de las mejillas, AP 6.198 (Antip.Thess.)
•sobre la interpr. en algunos ej. hom. de esta palabra v. ἀγγελία 1 in fine.