ἀγχίπολις
From LSJ
λογισάμενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρῶν ἐγεῖραι δυνατὸς ὁ Θεός → in the belief that God was able to raise him up from the dead
English (LSJ)
poet. ἀγχίπτολις,
A near the city, dwelling hard by, Παλλάς A.Th.501; Ἄρης S.Ant.970 (lyr.).
II neighbouring, of a city, Nonn. D. 11.36.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): tb. -πτολις
• Prosodia: [-ῐ-]
que está junto a, próximo a la ciudad de dioses (ref. a sus templos) Ὄγκα Παλλάς A.Th.501, Ἄρης S.Ant.970, λαός Nonn.Par.Eu.Io.12.9, πηγή Nonn.Par.Eu.Io.4.6, de una ciudad, Nonn.D.11.36.
French (Bailly abrégé)
ιος (ὁ, ἡ)
qui se tient près de la cité, qui protège la cité.
Étymologie: ἄγχι, πόλις.
Russian (Dvoretsky)
ἀγχίπολις: и ἀγχίπτολις, εως, ион. ιος adj. обитающий у самого города (Παλλάς Aesch.; Ἄρης Soph.).
