ἀμφίκυρτος

From LSJ

Κάλλιστον ἐν κήποισι φύεται ῥόδον → Pulchrius in hortis gignitur nihil rosa → Die Rose ist das Schönste, was im Garten wächst

Menander, Monostichoi, 286
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμφίκυρτος Medium diacritics: ἀμφίκυρτος Low diacritics: αμφίκυρτος Capitals: ΑΜΦΙΚΥΡΤΟΣ
Transliteration A: amphíkyrtos Transliteration B: amphikyrtos Transliteration C: amfikyrtos Beta Code: a)mfi/kurtos

English (LSJ)

ἀμφίκυρτον,
A convex on each side, like the moon in her second or third quarter, gibbous, Arist.Cael.291b20, Thphr. Sign.56, Plu.2.381d.
2 doubly convex, of a curvilinear angle, opp. ἀμφίκοιλος, Procl.in Euc.Def.8p.127F., al.; γραμμαί Gal.2.673; λεπίδες Ph.Bel.70.23.

Spanish (DGE)

-ον
1 arqueado por ambos lados esp. de la luna creciente o menguante, Arist.Cael.291b20, Thphr.Sign.56, Plu.2.381d, Olymp.in Mete.226.5, Luc.Icar.20, Ach.Tat.Intr.Arat.21, Epigr.Gr.874a, Heph.Astr.1.23.16
de ángulos unidos por el vértice op. ἀμφίκοιλος Procl.in Euc.127.7, de un arco mayor que la semicircunferencia, Theo Al.in Ptol.p.958.4
cirug. ὥστε ἀμφικύρτους ἔχειν ἀμφοτέρας τὰς τεμνούσας γραμμάς de suerte que (el bisturí) tenga curvos (e.d. cóncavo y convexo) ambos filos Gal.2.673
curvado de las λεπίδες o flejes que formaban el mecanismo de tensión de la ballesta, Ph.Bel.70.23.
2 giboso, jorobado γέρων Eust.Ant.Engast.6 (p.23.22) de una colina, I.BI 5.137.

German (Pape)

[Seite 140] von beiden Seiten gekrümmt, σελήνη. wenn der Mond noch nicht halbvoll ist, Luc. Icarom. 20 u. Plut. Sept. Sap. Conv. 14 A. de am. procr. 31 – Als Erkl. des vor., Ath. a. a. O.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à deux cornes (lune au premier quartier).
Étymologie: ἀμφί, κυρτός.

Russian (Dvoretsky)

ἀμφίκυρτος: загнутый с обеих сторон, т. е. серповидный (σελήνη Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀμφίκυρτος: -ον, ὁ ἑκατέρωθεν κυρτός, ὡς ἡ σελήνη κατὰ τὸ τρίτον αὑτῆς τέταρτον, Ἀριστ. Οὐρ. 2. 11, 2, Θεοφρ. περὶ σημ. ὑδ. 4. 7, Πλούτ., κτλ., πρβλ. μηνοειδής, διχότομος.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀμφίκυρτος, -ον)
ο κυρτός και κατά τις δύο πλευρές (ή επιφάνειες).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι- + κυρτός.
ΠΑΡ. αρχ. ἀμφικυρτοῦμαι].